Een prachtige komedie gefilmd door Vladimir Menshov over een verhaal uit het leven van arbeiders in de Siberische houtindustrie. En ze filmden niet in Siberië, maar in Karelië. Misschien misten ze daarom hun speciale smaak van het leven van de arbeiders in de houtindustrie. Op mijn werk moest ik vaak door deze dorpen reizen en met de onbevlekte blik van een bezoeker merkte ik deze kenmerken meteen op.
Je zou bijvoorbeeld een vrouw op straat kunnen ontmoeten in een sjofel gewatteerd jasje, met een juk over haar schouder, maar in geïmporteerde modieuze laarzen. Het was gebruikelijk om een man in versleten laarzen van zeildoek te zien, maar in een geïmporteerd spijkerpak. En niet een soort Pools of Joegoslavisch, maar een echte "firma".
in film "Liefde en duiven" er is absoluut geen kleur onder de inwoners van het dorp van de houtindustrie. Lenka is 18 jaar oud, maar hij doet geen afstand van de radio "Snelheid", die al in 1973 werd geproduceerd.
Ik heb in de nederzettingen van de houtindustrie niet gezien dat jonge mensen 's avonds op pad gaan met radio's. Met radiobandrecorders, en verre van een goedkope categorie, zag ik ze vaak.
In het huis van Vasily Kuzyakin, een radio "Riga-103", die is geproduceerd sinds 1968 en de speler "Estland-stereo" 1970, om de een of andere reden op een stoel gezet, blijkbaar zodat iemand er per ongeluk op ging zitten.
Trouwens, de speler "Estland-stereo" maakte deel uit van de radiola en zag er als volgt uit:
De radio met speakers zat niet in de film.
Zelfs in het huis van Raisa Zakharovna is er geen bijzonder chique, hoewel ze niet de laatste persoon is in het management van de houtindustrie. Van de apparatuur heeft ze een oude elektrofoon "Vega-101-stereo" 1972.
radio bandrecorder "VEF-260-sigma" iets nieuwer dan 1978, maar het zou meer geschikt zijn voor de zoon van een eenvoudige houtarbeider, Lena, dan voor het hoofd van de personeelsafdeling, Raisa Zakharovna.
Ik was net in de nederzettingen van de houtindustrie in de jaren 80, toen de film werd opgenomen. Ik kan je vertellen hoe de arbeiders in de houtindustrie leefden. Ik heb nog nooit zoveel kleuren-tv's in huizen gezien, zelfs niet in steden. Velen, vooral jonge werknemers, hadden ook draagbare draagbare televisies:
Daar zag ik voor het eerst een exotische tv "Amfiton-301". In eerste instantie besloot ik zelfs dat het een Japans apparaat was.
Bandrecorders stonden in hoog aanzien bij de haspel en meestal eersteklas.
Ook de enige keer dat ik een muzikale combinatie live zag "Tact-001-stereo". Let op de prijs.
Bovendien was deze muzikale combine niet in het huis van de feestorganisator of directeur, maar van een gewone harde werker.
De jeugd reed op de Tsjechische motorfietsen "Java" en "Chezet", terwijl de volwassenen onze "Oerals" met zijspannen prefereerden.
Waar komt zo'n communisme vandaan in de houthakkerskampen in de wildernis?
Het punt is dat hout altijd al een gewild exportartikel is geweest. Logeren is fysiek zwaar werk. Om arbeiders te stimuleren werd gebruik gemaakt van stukloon: hoeveel de brigade bossen kapte, hoeveel loon de arbeiders kregen. Daarom waren lonen in geavanceerde brigades van meer dan 1.000 roebel gemeengoed.
Een andere stimulans om het "personeelsverloop" (de woorden van Nadya) te verminderen, was een speciaal aanbod van arbeiders in de nederzettingen van houtindustriebedrijven. Hiervoor zijn ze gemaakt Arbeidersvoorzieningsafdelingen (ORS's), waarvan de toepassingen in volgorde van prioriteit werden uitgevoerd. Daarom werden geïmporteerde kleding en schoenen, dure huishoudelijke radioapparatuur vaak naar de houthandel gebracht. Motoren en auto's werden op afspraak ontvangen, maar de rij bewoog zeer snel.
Dit is hoe de Sovjet-arbeiders van de houtindustrie leefden, die worden beschreven in de film "Love and Pigeons". Dit zijn echter slechts kleine tekortkomingen van degenen die verantwoordelijk zijn voor de rekwisieten. Een prachtig script en een prachtig spel van je favoriete acteurs zorgden voor een prachtige film voor alle leeftijden.
Kijk ook naar INHOUDSOPGAVEmijn kanaal, er zijn veel interessante en vriendelijke artikelen.