Wie kinderdingen heeft gekocht, weet heel goed dat de prijs van een kinderding soms zelfs hoger is dan voor volwassenen. De logica van verkopers is simpel: je koopt misschien niet voor jezelf vanwege de hoge kosten, maar koopt toch voor je kind.
In de USSR was de benadering van kinderartikelen heel anders: de marge was minimaal en zelfs onder de kostprijs. Trouwens, volwassen burgers van korte gestalte gebruikten dit met succes - ze kochten kleding voor zichzelf in "Children's World" tegen een prijs die 2-3 keer lager was dan in een warenhuis.
Er was zelfs een speciale categorie radio's, bandrecorders en elektrofoons voor kinderen. De prijs voor kinderuitrusting was ook 2-3 keer goedkoper dan vergelijkbare uitrusting voor volwassenen. Dankzij de geweldige persoon Valera Murzin kwamen twee vertegenwoordigers van die tijd naar me toe, dit "Baby" en "Mars". Beide radio-ontvangers worden vervaardigd door de Kuibyshev Instrument-Making Plant (Kuybyshev). Samara).
In 1966 werd de gesloten fabriek, brievenbus 117, omgevormd tot de Kuibyshev Instrument-Making Plant No. 5. De belangrijkste producten zijn radio-elektronica voor de scheepsindustrie, maar er werden ook consumptiegoederen (consumentengoederen) geproduceerd. Ze begonnen onder andere een design-radio-ontvanger voor kinderen te produceren "Plezier"
De radio-ontvanger met directe versterking met 5 transistoren had geen uitstekende eigenschappen, maar vereiste geen speciale kennis van radiotechniek en hoefde niet te worden afgestemd. Toen werkte in elk regionaal centrum een krachtig radiostation en zo'n ontvanger ving rustig 2-4 kanalen op. En het allerbelangrijkste: de trots van het kind voor de radio die met zijn eigen handen is geassembleerd, is gewoon onbetaalbaar.
Later begonnen ze op basis van deze ontwerper radio's te produceren. "Krekel" en "Ochtendgloren"
Bovendien werden ze zowel in geassembleerde vorm als in de vorm van een ontwerper geproduceerd. De ontwerper kostte 3 roebel 50 kopeken goedkoper dan de voltooide ontvanger - een stimulans voor de kinderen om geld te besparen op ijs.
Lange tijd gebruikte de ontwerper het klassieke versterkercircuit: push-pull op twee transformatoren.
Een dergelijk schema is zeer economisch, het kan de levensduur van de batterijen aanzienlijk verlengen, maar de vervaardiging van transformatoren vereist extra arbeid. Met de overgang naar een nieuwe generatie ontwerpers "Mars" en "Baby" het circuit is ook veranderd naar transformatorloos.
Dus ik heb deze twee circuit-tweelingen op mijn bureau:
Waarom deze speciale radio's?
Omdat het hun taak was om de rusteloze straatjongens te interesseren en te trekken in de wereld van radiotechniek, en vervolgens boeken en tijdschriften, gevolgd door technische scholen en instituten, maakten er specialisten van.
Kijk ook naar INHOUDSOPGAVEmijn kanaal zijn er veel interessante en nuttige artikelen.